Archief

Links

11 juli 2005

Posted on 7/11/2005 at 4:37:24 PM

De 1e chemokuur zit erop! Nog 4 te gaan………..


Redelijk ontspannen meld ik me om 10.00 uur op de afdeling en word naar een kamer gebracht met op de deur een gele waarschuwingssticker “Cytostatica”.
Er staan een paar grote relaxstoelen, 1 patiënt tegenover me die op bed ligt. Ik mag in de stoel plaatsnemen, krijg een kopje koffie en ondertussen wordt het infuus ingebracht in mijn ader in de pols, is altijd een beetje vervelend vind ik. Zo ook nu. Het lukt niet, dus de verpleegkundige zit een beetje te draaien en te duwen, probeert of het doorloopt maar dat gebeurt niet. Ze haalt hem er weer uit.
Ik word er duizelig en misselijk van, zonde van de koffie, want de rest van mijn bakkie drink ik niet op. De stoel kan platgelegd worden en na een tijdje trek ik weer bij. De zaalarts wordt opgetrommeld, dat duurt wel weer een half uur.
Dan krijg ik even een waas over me heen, ik wil weg!!!!!!!!!!!! Ik wil nu gewoon naar huis!!!!!!!!!!!
Als ik dat tegen Jolanda zeg, die natuurlijk weer met me mee is, zegt ze “ja dat zal wel, maar dat doe je niet!”.
Nee dat doe ik niet, mijn gezonde verstand overheerst, natuurlijk ik kies toch voor die 85%.

Gelukkig lukt het nu wel, in de ader op mijn hand, hij loopt!
Eerst wordt er een zak met natriumoplossing aangehangen om een paar minuten door te spoelen, daarna de medicijnen tegen de misselijkheid, volgende zak is “de echte”, het ziet eruit als limonade, maar niet zo vriendelijk denk ik.
Sabbelend aan een waterijsje laat ik het over me heen komen. Wel een apart gezicht als het infuus, nu rood gekleurd, de allesvernietigende stof in mijn ader druppelt.
Dat duurt 20 minuten. Daarna weer even 10 minuten spoelen. Even naar de wc. “Je plas is wel direct rood hoor” waarschuwt de verpleegkundige vast. Inderdaad, alsof het rechtstreeks uit mijn aders naar mijn blaas is gezakt. Helderrood!
Ondertussen eet ik nog 1,5 boterham, drink ook nog een liter Spa weg.
De volgende zak, deze duurt 10 minuten, weer spoelen en dan de laatste zak, ook weer 10 minuten.
Ik voel dat er hoofdpijn begint op te komen, beetje duf gevoel in mijn voorhoofd.
Als toetje nog een beetje spoelen. Dan mag het infuus er weer uit. “Je bent geslaagd hoor voor de 1e kuur” zegt de verpleegkundige lachend.

Thuis gekomen, het is inmiddels 14.30 uur, beetje vla met aardbeien gegeten, geprobeerd te slapen maar dat lukt niet, eerst maar boodschappen gedaan. Als je in bed ligt ben je een beetje afwachtend, kijken wat er gaat gebeuren, ik hoop eigenlijk dat er niets gebeurt.

Om 17.00 uur word ik echt ontzettend moe, probeer maar weer even te slapen, lukt weer niet.
Maar ik ben nog steeds niet misselijk, ik eet af en toe een cracker met appelstroop. Straks eten we aardappels en bloemkool.
Jelle gooit er kaneel overheen i.p.v. nootmuskaat! Ik ruik het opeens!
Als ik in de koelkast naar de gewelde abrikozen kijk, die ik eigenlijk zou moeten nemen voor de stoelgang, denk ik “daar word ik echt pas misselijk van”!

Het eten was heerlijk, zelfs met kaneel!
Posted on maandag, juli 11th, 2005 at 16:37 In | Comments RSS

Comments are closed.