Morgen schijnt de zon weer

29 januari 2007

Posted on 1/29/2007 at 6:11:01 PM

De ingreep is weer achter de rug. Was een pijnlijke geschiedenis, ben nog een nacht in het ziekenhuis gebleven omdat ik niet lekker was ’s avonds. Op de uitslaapkamer ben ik lang gebleven omdat de pijn niet afzakte, kreeg steeds meer morfine bijgespoten, uiteindelijk zakte het af en mocht ik naar de afdeling terug. Je bent in een rare waas, je slaapt niet echt maar je ogen willen niet open. Toen ze eindelijk open gingen, keek ik alleen maar scheel. Ik was duizelig en wist niet hoe ik liggen moest van de zere ribben. Ze hebben het litteken van de borstwond opengemaakt zag ik, hechtingen er in. Niet zomaar een gaatje geboord, nee, ik denk dat er aardig in gewroet is. Er zijn een paar hapjes uitgenomen wist de arts-assistent me te vertellen. “Net had je toch een muts op”? zei ik met een stel morfinehersens. Hij keek me verbaasd aan. Hij had het over mijn rib en ik had het over zijn muts!

Ik probeerde af en toe een smsje te maken, maar ik keek zo scheel dat ik de letters niet kon zien, dramatisch! Ik heb alle bezoek afgezegd omdat ik niet aanspreekbaar was. Je kunt beter in je eentje bijkomen uit de narcose. ’s Avonds om 22.00 uur trok ik een beetje bij, heerlijk gevoel was dat. De wereld bewoog niet meer. De bedden van de andere patienten stonden gewoon stil. De volgende ochtend mocht ik weer naar huis, met pijnstillers, geen Diclofenac maar Tramadol. Ik durfde ze eerst niet in te nemen, maar ik had erg last van mijn ribben en mijn rug dat ik het toch maar een paar dagen gedaan heb. Nu is het maandag en het gaat weer wat beter, ben nog gauw moe, maar de pijn is afgezakt, heb niets meer ingenomen vandaag, dus het gaat de goeie kant weer op.

De uitslag krijg ik volgende week.

Het hoeft geen nadere uitleg dat iedereen om me heen de schrik weer te pakken had, niet weer hÚ! Nee dat hoop ik ook niet, ik had er eerst een akelig gevoel over, de eerste schrik, oh geen uitzaaiing in mijn botten toch? Maar het zit alleen in de ene rib, op de CTscan van zondag was er niks te zien in buik, lever en andere organen, dus ik ga eigenlijk uit van het positieve, ik voel me nu ook aardig rustig in afwachting van.