Morgen schijnt de zon weer
27 juli 2005
Posted on 7/27/2005 at 4:16:34 PM
Het is nu woensdag, nog 5 dagen en dan de 2e chemokuur.
Sinds een paar dagen gaat het beter, ik merk dat ik sterker word, heb gefietst naar het winkelcentrum, boodschappen gedaan. Jaja, met de pruik op! Hij waaide gelukkig niet af, moet alleen oppassen voor laaghangende bomen, voor je het weet hangt je pruik eraan vast!
Ik let wel op mensen die voorbij lopen. Zouden het zien? Kijkt er iemand heel gek naar me?
Maar dat is niet zo, het valt niet op, zeker niet als je het niet weet.
’s Middags nog even met de auto naar de stad, dan doe ik maar weer een sjaaltje om, staat net zo leuk en het zit in mijn nek wat lekkerder. De pruik schuurt een beetje tegen de kraag van mijn jas en dan lijkt het op hij omhoog schuift.
Het moet allemaal even wennen. Gewoon lekker met je blote hoofd lopen zou ook moeten kunnen, maar daar heb ik buiten het lef toch niet voor. Misschien komt dat nog, als het nog vreselijk warm gaat worden. Maar daar rekent niemand meer op geloof ik.
Vrijdagochtend nog even bloed laten prikken, eens kijken hoe het gesteld is met mijn witte en rode bloedlichaampjes.
En toen kwam de dip, een ongelofelijke dip. Ik ben de hele dag in tranen, na 2 dagen alleen zijn, weet ik niet hoe ik volgende week door moet komen. Jelle gaat dinsdag waarschijnlijk op vakantie. Femke is aan het werk, Thijs en Jolanda ook op vakantie.
Ik zie me al zitten volgende week, beroerd en moe van de chemo en alleen thuis. Dit ga ik niet redden en die gedachte alleen al bezorgt me weer tranen. Tjonge wat zit ik stuk, ik bedenk dat ik misschien maar helemaal geen volgende chemo meer moet doen, of zou ik het een week kunnen uitstellen? Waarschijnlijk is dat niet verstandig omdat celletjes die eigenlijk de kop ingedrukt zouden moeten worden, dan weer kans krijgen om te groeien.
Ik weet even niet hoe ik uit deze depressie moet komen……………………….
Misschien als de zon weer eens ging schijnen?
Posted on woensdag, juli 27th, 2005 at 16:16
In |
Comments RSS