Morgen schijnt de zon weer
28 augustus 2005
Posted on 8/28/2005 at 4:09:57 PM
Donderdag zat ik in een zwart gat, dat ging de hele dag niet over. Ik had even op bed gelegen, kwam er uit, wou eigenlijk weer “normaal” naar binnen lopen maar dat lukte niet. Weer huilen, armen van de kinderen om me heen, samen gehuild, het gevoel hebben er niet meer uit te komen. Weer naar bed. Ondertussen was Femke naar de stad geweest, had een paar hoge gekleurde kaarsen gekocht en die aangestoken, chocolaatjes gekocht. Lief, heel lief. Ik weet dat ze vaak zo machteloos moeten toekijken hoe ellendig ik me voel, en daar voel ik me dan ook weer schuldig om. Het is niet goed dat ze dat steeds zien. Maar ze zijn er steeds, begripvol en troostend.
Van donderdag op vrijdagnacht lig ik uren wakker, als ik kort in slaap val heb ik een droom dat ik in een hele zwarte omgeving zit, heb het idee dat iedereen me heeft gehoord toen ik riep “Yvonne wakker worden, je droomt, wordt wakker!” Dat was heel eng. Gelukkig werd ik wakker en heb daarna weer korte hazeslaapjes gedaan.
Dan sta ik op, met een gevoel van depressie en het idee dat ik er nooit meer uit zal komen. Dat allesoverheersende gevoel van je rot voelen, niet te omschrijven. Weer huilen. Als Thijs wakker wordt en vraagt hoe gaat het mam, weer huilen, armen om me heen. Het gaat niet, het gaat niet!!!
Huisartsenpost gebeld. HELP. Laat iemand me helpen hier uit te komen. Begripvolle, onbekende huisarts, die eigenlijk niets kon doen, behalve het advies dat ik maandag naar mijn eigen huisarts moet gaan, misschien anti-depressiva? Nee, nee en nog eens nee! Mocht wel nog een oxazepam innemen.
Toen kwam Ron (mijn ex, wat haat ik dat woord!), vader van mijn kinderen, om Thijs op te halen. Ze zouden naar de zwarte markt. Femke in tranen bij de voordeur. Hij komt binnen, arm om me heen, huilen, praten, even uithuilen bij hem. Hij vraagt of ik zin heb om er even tussenuit te gaan, even naar het strand, terrasje, stukje lopen als dat lukt. Ik ben eigenlijk moe, maar ik heb opeens het gevoel dat dit goed voor me is. Met zijn viertjes gaan we naar Egmond aan Zee.
De zon schijnt, het is heerlijk, ik voel me weer terugkomen, chocolademelk met slagroom, appeltaart. Daarna met blote voeten langs het strand, ik kan er zelfs van genieten. De kinderen ook, vinden het geweldig zeggen ze, met hun ouders op stap.
Daarna nog een keer op het terras, portie bitterballen zo groot als citroenen en mijn maag verdraagt het wonderwel allemaal! Bovendien was er nog een groep mannen die een striptease-show weggaven op het strand, dat maak ik ook niet iedere dag mee!
Ron vindt dat ik deze week het moet aankijken hoe het gaat, en dan volgende week de beslissing nemen of ik verder ga.
Ik had niet gedacht dat het me zo zou helpen, maar ik weet nu dat ik er ook weer uit kan komen, zolang er mensen om me heen zijn die van me houden en me willen helpen.
Geweldige vent dus, die ex van mij, ik ben er onwijs dankbaar mee! Ik wil (voor de goede orde) wel even vermelden dat ik net zoveel hou van zijn vrouw Mirjam en de kinderen. Zij is er ook steeds voor me met zoveel attente dingen, bloemen, kaartjes telefoontjes, bezoekjes en heerlijke gehaktballen!
Vandaag is het zondag. Ik kijk een stukje van de tv uitzending van Hour of Power. Af en toe zitten we in een dichte mist, zegt de dominee, met nog geen 3 meter zicht. Heel eng. Je ziet geen toekomst meer, geen doel meer. Voor mij is de mist voor het moment weer even opgetrokken.
Het is soms in het leven van een ander mens zo belangrijk om liefde en warmte uit te delen. Ik probeerde het altijd wel, ook al was het maar in het klein. Nu ik zelf in deze omstandigheden ben beland, weet ik pas echt, heel diep van binnen, wat je voor een ander kunt betekenen. Dat neem je mee voor de rest van je leven.
Posted on zondag, augustus 28th, 2005 at 16:09
In |
Comments RSS
maart 2nd, 2016 at 18:54
wgPkF1 What as up mates, you are sharing your opinion concerning blog Web optimization, I am also new user of web, so I am also getting more from it. Thanks to all.
april 6th, 2016 at 15:06
Enjoyed every bit of your blog article.Thanks Again.
april 20th, 2016 at 05:58
Saved like a favourite, wonderful site!